GÖRÜNTÜ DÖKÜMÜ : - Deprem bölgesinden drone ile görüntülüler - Kemal Bıçakçı’nın ailesini kaybettiği binanın enkaz kaldırma çalışmasından görüntüler - Kemal Bıçakçı ile röportaj - Kemal Bıçakçı’nın ailesinden hatıra çıkardığı bir eşya - Çeşitli enkazlarda ailelerinde hatıralar alan vatandaşların drone ile görüntülenmesi - Zarar gören bir binada bekleyen kediden görüntü Depremde kaybettiği annesi ve 3 kardeşinin hatıraları için enkazın başında bekliyor - Hatay'ın İskenderun ilçesinde ailesinden hatıra kalsın diye enkazda onlara ait bir eşya arayan Kemal Bıçakçı: - "Sadece ablamın çeyizinden bir kısmını bulduk. Kardeşim bu kepçe için, 'Ablamın.' dedi, aldık. İşte buna seviniyoruz. Bir hatıra diyoruz en azından" HATAY (AA) - HALİL FİDAN - Hatay'ın İskenderun ilçesinde yaşayan Kemal Bıçakçı, depremde annesi ve 3 kız kardeşinin hayatını kaybettiği binanın enkazında, onlardan kalan hatıraları arıyor. Kahramanmaraş merkezli 6 Şubat'ta yaşanan depremler nedeniyle ilçede yıkılan binaların enkaz kaldırma çalışmaları sürüyor. Bölgede bazı vatandaşlar ise enkaz altında yitirdikleri yakınlarından geriye kalan kişisel eşyalara ulaşmak için yıkıntıların başında bekliyor. Depremzedeler beton yığınları altından, sevdiklerinden geriye kalan bir fotoğraf albümü, oyuncak ve benzeri kişisel eşyaları çıkarmaya çalışıyor. Bazı afetzedelerin yıkıntılar arasından çıkan eşyaları kokladığı görülürken kimileri ise eşyalara ulaştıklarında gözyaşı döküyor. Annesi ile 3 kız kardeşinin hayatını kaybettiği İbrahim Karaoğlanoğlu Caddesi'ndeki Güleryüz Apartmanı'nın enkazında onlara ait eşyaları bulmaya çalışan Kemal Bıçakçı, ulaştığı, ailesine ait bir kepçeyi elinden bırakmadı. - "Ablamın çeyizinden bir kısmını bulduk" Bıçakçı, AA muhabirine, ilk depremin hemen ardından yaklaşık 15 dakika içinde bu alana geldiğini ve binanın çöktüğünü görünce büyük üzüntü yaşadığını söyledi. 2 gün sonra ablasının cansız bedenini çıkarabildiklerini anlatan Bıçakçı, sonrasında ise annesinin ve diğer kız kardeşlerinin cenazelerine ulaşabildiklerini ifade etti. Bıçakçı, yaşadığı acıyı kelimelerle tarif edemeyeceğini belirterek, şöyle konuştu: "Bu binada 30'a yakın insan vefat etti. Ben 8 seneye yakın burada oturdum, 1998'de buradan ayrıldım. Annem ve kardeşlerim 4'üncü katta kalıyorlardı. Yapacak bir şeyimiz yok maalesef. Sadece seyrediyoruz, ağlıyoruz. Ailemle alakalı bazı eşyalar eksik. Her şey birbirine girmiş. Ama en azından cenazelerimizi aldık. Sadece ablamın çeyizinden bir kısmını bulduk. Kardeşim bu kepse için, 'Ablamın.' dedi, aldık. Yani işte buna seviniyoruz. Hani bir hatıra diyoruz en azından."