GÖRÜNTÜ DÖKÜMÜ: - Kore Gazisi Hüseyin Emiroğlu'nun kahvede sohbet etmesi - Kore Gazisi Hüseyin Emiroğlu'nun çocuklarıyla bahçede dolaşması - Kore Gazisi Hüseyin Emiroğlu'nun çocuklarıyla meyve bahçesinde meyve yemesi - Kore Gazisi Hüseyin Emiroğlu ile röportaj Hüseyin Çavuş, Kore Savaşı'nda yaşadıklarını ilk günkü gibi hatırlıyor - Madalyalarını göğsünden çıkarmayan 96 yaşındaki Kore gazisi Hüseyin Emiroğlu, cephede yaralanan komutanını kurtardığı anları unutamıyor ÇORUM (AA) - CAHİT EMRALİ - Kuzey Kore'nin Güney Kore'yi 25 Haziran 1950'de işgal etmesiyle başlayan Kore Savaşı'na gönderilen Türk birliğinde "çavuş" olarak yer alan Hüseyin Emiroğlu'nun yaşadıkları 96 yaşında hafızasında canlılığını koruyor. Çorum'un Alaca ilçesine bağlı Alacahöyük köyünde yaşayan, 6 çocuk ve 10 torun sahibi Emiroğlu, aşçı olarak Genelkurmay Başkanlığından emekli olduğundan bu yana günlerini köyünde geçiriyor. Bahçeyle ilgilendiği için yaz aylarında köyde kalan Kore gazisi Emiroğlu, kışın ise Ankara'ya çocuklarının yanına gidiyor. İki amcasının Çanakkale Savaşı'nda şehit olduğunu, ağabeyinin ise Kars'ın Sarıkamış ilçesinde vatani görevini yaparken geldiği köyünde rahatsızlanarak vefat ettiğini belirten Emiroğlu, gazilik madalyalarını göğsünden çıkarmıyor. - "Yedi defa kura çektiler, yedisinde de benim ismim çıktı" Emiroğlu, AA muhabirine, Kore Savaşı'nda yaşadıklarını anlattı. Erzurum'da askerliğinin 17. ayındayken Kore Savaşı için emir geldiğini ve Kore'ye gidecek askerlerin kura ile belirlendiğini belirten Emiroğlu, "Kore Savaşı başladığında gidecek askerler için yedi defa kura çektiler, yedisinde de benim ismim çıktı. Kore'ye vapurla 29 günde gittim ve bir akşam Seul şehrinin önünde bizi indirdiler." dedi. Kore'deki ilk gününde mayın aramakla görevlendirildiğini dile getiren Emiroğlu, arama yaptığı sırada havan saldırısı düzenlendiğini, sığınağa girerken yakınına bir bomba düştüğünü ancak yaralanmadığını belirtti. - "Beni düşman ayağının altında koyma" Kore'deki 7. ayında görev yaptığı tepenin düşman askerlerince ele geçirildiğini ifade eden Emiroğlu, çatışmada yaşadıklarını şu sözlerle dile getirdi: "Bölük komutanım 'Arkadaşlar cephe yarıldı. Tam teçhizat çıkıp cepheye gidiyoruz.' diye bağırdı. Yedi ay görev yaptığım tepeye vardığımızda o cephe düşman eline geçmişti. Çarpışıyoruz, süngüye giriyoruz, başarılı oluyoruz ama kalabalık geliyorlar. Bölük kumandanımın emri şöyleydi, 'Hemen makineli tüfeklerinizle ateş edin, süngünüzü çıkartmayın.' Hem ateş ediyoruz, hem de ateşten kurtulanları süngüyle önleyebiliyoruz. Bir bomba geldi. O bomba, bölük kumandanının ayağının birini kırdı, birini de kaybetmesine neden oldu. Bölük kumandanım bana şöyle diyordu, 'Hüseyin Çavuş beni düşman ayağının altında koyma!' Bölük kumandanımın ensesinden, yakasından tuttum, sürüklemeye başladım, 200 metre tahminim sürükledim. Kanı durduramıyoruz, kan akıyor, kandan adamın aklı gidip geliyor. Dedi ki 'Bacağımı boğ.' Kendi sargımla, onun sargısıyla yarayı kapattım ama maalesef kanı durduramadık. Diz kapağının üzerinden ayağını telle boğdum, bir tarafını dişimle tuttum, ellerimle bağlıyorum. Çok çekmem gerekiyordu, ayağını hafif kımıldatmasıyla dört dişim söküldü, ağzım kan doldu. O kanı yutarak onu cepheden çıkarttım." Emiroğlu, bölüğe dönerken bayıldığını, revirde bir ağlama sesi ile uyandığını belirterek, "Ağlayan kişi, 'Buna bir şey olmasın da ben öleyim onun yerine' diyordu. Gözümü açtım, kendi köyümden Sabri Çavuş isminde bir arkadaşım vardı, o. Niye öyle dediğini sorduklarında dedi ki 'Hüseyin Çavuş'un iki amcası Çanakkale'de şehit oldu, ağabeyi askerlik yaptığı dönemde vefat etti. Buna bir şey olursa ben o köye nasıl varabilirim. Ben öleyim ondan daha iyi' diyordu." ifadelerini kullandı. Kore'den ayrılmak üzere trene binecekken Koreli insanların Türk bayrağı sallayarak kendilerini selamladığını görünce çok duygulandığını belirten Emiroğlu, konuşmasını "Ben Hüseyin Emiroğlu, Türkiye'yi selamlıyorum, gençliği selamlıyorum." sözleriyle tamamladı.