Tüm direnişlere rağmen Pembelik barajına su toplamaya başladılar. Bu son kıyım aslında artık sözün hükmünün bittiğini ve bundan sonra söz söylemenin çok anlamlı olmadığını tüm Dersimlilere bir kez daha gösteriyor.
Öfkeliyiz; çünkü Munzur’dan sonra Peri’ye yeni bir zincir daha vurdular. Artık Peri Munzur gibi yüreğine vurulan zincirlerle biraz daha ölüme yakın.
Xarik’te yeşil kalmadı, kuşlar yuva yapmıyor ve insanlar artık gözlerinden dökülen yaşlarla, yüreklerine baraj yapmak zorunda kaldılar. Kış günü evlerinden barklarından olan direngen Xarikliler,Paşlılar yalnızlıklar içerisinde isyan türküleri söyleyerek ayrılmak zorunda kaldılar ata yurtlarından.
Kışın zemherisinde artık kuzularıyla dışardalar ama onları üşüten kışın zemherisi değil. Yıllardır sürdükleri mücadelede yaşadıkları yalnızlığın soğuğu üşütüyor yüreklerini, benliklerini.
Perililer, Xarikliler, Paşlılar biliyorlar ki artık dara düştüklerinde sığınacakları bir Gola Xızır yok. Şimdi dualarını yüreklerinin sıcaklığında taşıyarak umudu büyütecekler ama asla sulara gömülen Gola Xızıra yapılan bu saygısızlığı unutmayacaklar.
Öfkeliyiz; çünkü suların altında kalan sadece Perililerin çocuklukları, hayalleri, umutları ve inançları değil. Suların altında kalan aslında bu coğrafyanın geçmişi ve geleceğe olan umudu. Girişilen kavgada bol süslü büyük sözlere rağmen adım adım sulara gömülen maziye sahip çıkılmadığı gibi üzerinde atalarımızın anıları ve çocuklarımız için bize miras bırakılan yarınları koruyamadık.
Öfkeliyiz; çünkü hep inanmak istedik hukuka, adalete. Bir yerlerde vicdanlarda gizli kalmıştır Gola Xızır’ın gücü korur sandık. Xızır, Peri aşkına ayan olacak, bir güvercin donunda elbette bu topraklarda gösterir yüzünü diye bekledik, uzun geçmişlerde beklediğimiz gibi.
Bir kez daha yanıldık, aldandık, aldatıldık koca koca adına başbakan denen zatı muhteremler tarafından.” Kutsallar sular altında kalmayacak” diyen Yezidlere bir kez daha aldanıldı Kerbelada,38 de aldanıldığı gibi.
Kanun, yasa koyucular çiğnedi kendi hukukunu ve yüreğimize hançer gibi sapladılar Pembelik mezarını.
Evet, öfkeliyiz çünkü umut ne kadar büyük olursa olsun bir de gerçek var şimdi yüzümüze çarpan, gözümüze giren.
Şimdi kanadı kırık bir kuştur Peri! Uçamayan, göklerden yüreklere hayalleri taşıyamayan sularla katledilen.
Heyhat şimdi onur ve namus zamanıdır, vicdanınıza kulak verin bir bir boyunlarına zincirler vurulan Munzurumuz, Perimiz ölüyor…
Perili, Dersimli bir çığlık ol, kır zincirlerini çık sokağa haykır artık Peri, Munzur onurumuzdur diye. Perisiz, Munzursuz bir yaşam, hayalleri olmayana bitik bir gelecektir diye.
