Dört ay önce hasta annesini doktora götürmek için köyden ayrılan İbrahim Arduç ile Annesi Hatun Arduç suyun bir yakasında kalırken, köyde kalan Arduç çifti de suyun öbür yakasında mahsur kaldı. Mahsur kalan Arduç Ailesi’nin erzağı da bitmek üzere.

Dersim-Elazığ sınırında bulunan Peri Çayı üzerinde tamamlanan ve su tutan Pembelik Barajı ve HES köprü ve yolları kapayınca Ayhan ve Adile Arduç çifti, Dersim’in Nazımiye İlçesi’ne bağlı Dallıbahçe Köyü Ilısu Mezrası’nda mahsur kaldı. Şirketin taahhüt ettiği yolu yapmaması üzerine ailenin hem Dersim hem de Elazığ’la bağlantısı tümden kesildi. Dört yandan bu yana mezrada mahsur kalan ve erzakları bitmek üzere olan Arduç Ailesi’ne erzak götürmek için yola çıkan çevreciler ve aile bireyleri erzakları yerine ulaştıramadan dönmek zorunda kaldı.

baraj_ic-009.jpgBir süre karşıya ulaşmak için yol arayan ancak geçiş imkanı bulamayan çevreciler ile Arduç Ailesi’nin bireyleri karşıda mahsur kalan aileyle bir süre sohbet ettikten sonra umutsuzca geri döndü.

Aileye erzak götürmek için yola çıktıklarını ancak tüm yolların kapanması nedeniyle amaçlarına ulaşamadıklarını belirten Munzur Doğal Yaşamı Koruma Derneği Başkanı Haydar Çetinkaya, “Dört aydır burada engelli bir vatandaşımız ve eşi mahsur. 21. Yüzyılda insanlarımıza reva görülen bu işkenceyi kabul etmek mümkün değil. Bu ilde valilerimiz, kaymakamlar bu mağduriyeti görmüyor mu? Bu insanların mağduriyetlerinin giderilmesi gerekiyor. Dileriz yetkililer köylülerimizin yaşadığı bu sıkıntıyı görürler. Mahsur kalan engelli yurttaşımız ciddi sıkıntılar yaşıyor. Biz kendi adımıza reva görülen bu durumdan dolayı utanç duyuyoruz” dedi.

ANNE VE KARDEŞ DE SUYUN ÖBÜR YAKASINDA KALDI

Pembelik Barajı’nın su tutma işleminden önce Elazığ’ın Karakoçan İlçesi’ne giden Hatun Arduç ile oğlu İbrahim Arduç da suyun öbür yakasında kaldı.

baraj_ic1-005.jpgAnne Hatun Arduç, hasta olduğu için doktora gittiğini döndüğünde baraj su tutuğu için köyüne geri dönemediğini söylerken, oğlu İbrahim Arduç da, “Annemle karşıda kalan ağabeyimi görmeye geldik. Dört aydır ne biz o tarafa gidebiliyoruz ne de onlar bu tarafa gelebiliyor. Erzakları bitti bitecek. Sadece telefonla haberleşiyoruz. Nazımiye İlçesi’ne bağlı olan yolumuzu baraj gövdesi kesti. Hiçbir şekilde yol ve geçiş imkanı sağlanmadı. Ağabim engelli ve rahatsız. Sürekli tedavi görmesi gerektiği halde doktora dahi gidemiyor. Köyümüze gitmek istiyoruz ancak gidemiyoruz. Ben ve annem orada yaşıyorduk. Şu anda Karakoçan’da akrabalarımızın yanında kalıyoruz. Nereye başvurduysak çözüm bulunmadı. Gereken yerlere başvurularımızı yaptık ama ses seda yok” diye konuştu.

Karakoçan’da yaşayan Abla Yıldız Kıhl, baraj nedeniyle bağlantılarının kesildiğini belirterek, yaşadıkları soruna çözüm bulunmasını istedi.

Suyun karşı yakasında mahsur kalan Adile Arguç, dünyayla bütün bağlantılarının kesilmesine tepki göstererek, topraklarında yaşamak istediklerini ve yerlerini terk etmeyeceklerini söyledi.

Çevreciler ve aile bireyleri karşılıklı umutsuz bakışmaların ardından aldıkları erzaklarla geri dönmek zorunda kaldı.

Haber: Ercan TOPAÇ

Fotoğraf: Kadir MERKİT