GÖRÜNTÜ DÖKÜMÜ : - Çadırda yaşamlarını sürdüren aileden ve çocuklardan detay - Bahar Tum ile röportaj Tek tesellisi depremden 1,5 yaşındaki üçüzleri ve 2 oğluyla kurtulmak oldu - Hatay'da evi ağır hasar görünce çocuklarıyla çadır kentte barınan Bahar Tum: - "Her şeye rağmen çocuklarımın sağlığı iyi. Evimin yıkıldığını görünce çok üzüldüm. 'Beş çocukla ne yapacağım, ne olacak' derken çocuklarımın sağlıklı olduğuna şükrettim" - "Sağ olsun devletimiz yiyeceğimizi veriyor ama çadırda yemek yiyecek alanımız yok. Sofrayı kuruyorum çocuklar içine dalıyor, dağıtıyor. Şu an benim ihtiyacım ev ortamı, en azından konteyner" HATAY (AA) - BİLAL ALTIOK/BEKİR BEKTAŞ - Hatay'da depremde ağır hasar alan evlerinden üçüz bebekleri ve iki oğluyla çıkmayı başaran 27 yaşındaki Bahar Tum, yerleştiği çadır kentte çocuklarının varlığından güç alıyor. Kahramanmaraş merkezli 6 Şubat depremlerine Defne ilçesi Çekmece Mahallesi'ndeki 4 katlı aile apartmanında çocuklarıyla yakalanan Tum, ağır hasar alan binadan 5 erkek çocuğunu çıkarmayı başardı. Depremin ardından Orhanlı Çadır Kenti'ne yerleşen Tum, eşinin de şehir dışında çalışması nedeniyle 1,5 yaşındaki üçüzler Hasan, Hüseyin ve İbrahim, 7 yaşındaki Eymen ve 9 yaşındaki Sabit ile yaşama tutunuyor. Acil yıkım kararı verilen evinden çocuklarını kurtarabilmenin sevincini yaşayan Tum'un tek isteği ise 5 çocukla kalmakta zorlandığı çadırdan konteynere geçmek. - Hizmetlerden memnun ancak çocuklarıyla konteynerde kalmak istiyor Bahar Tum, AA muhabirine, deprem gecesi büyük bir korkuyla uyandıklarını söyledi. Kayınvalidesinin de yardımıyla önce küçük olan üçüz çocuklarını evden çıkardıklarını belirten Tum, çocukların hepsini evin dışında görene kadar panik halde olduğunu ifade etti. Çadırda 5 çocukla kalmakta zorlandığını anlatan Tum, yıkılan evlerinin bahçesine prefabrik ev için başvuruda bulunduklarını ancak henüz cevap alamadıklarını dile getirdi. Tum, en büyük mutluluğunun çocuklarının sağ kurtulması olduğunu kaydederek, şöyle konuştu: "Her şeye rağmen çocuklarımın sağlığı iyi. Evimin yıkıldığını görünce çok üzüldüm. 'Beş çocukla ne yapacağım, ne olacak' derken çocuklarımın sağlıklı olduğuna şükrettim. Burada olanaklar iyi ama benim durumum faklı. Çocuklarım küçük olduğu için çadırda zorlanıyorum. Üçüzler çok ufak. Ben de zaman zaman strese giriyorum. Sağ olsun devletimiz yiyeceğimizi veriyor ama çadırda yemek yiyecek alanımız yok. Sofrayı kuruyorum çocuklar içine dalıyor, dağıtıyor. Çadırın dışında yesek, bebekleri tutamıyorum. Çocuklarım çadırda durmuyor. Şu an benim ihtiyacım ev ortamı, en azından konteyner." Çocukların babaannesi Şehide Tum da tek tesellisinin torunlarına sarılmak olduğunu ifade ederek, "Onlar hayata tutunmamızı sağladı." dedi.